نظریه مزیت های پیشتاز بودن درصادرات

در دهه ۱۹۷۰ تئوری نوین تجارت بین الملل به نام تئوری مزیت پیشتاز بودن، برپایه تحلیل های گروهی از اقتصاددان ها شکل گرفت. این تئوری بیشتر در صنایعی که نیاز به سرمایه گذاری اولیه سنگین دارند و سهم هزینه های ثابت در قیمت تمام شده محصول آنها زیاد است مورد استفاده قرار می گیرد. بر اساس این تئوری شرکتی که پیش از دیگران وارد صنعت شده و به سرمایه گذاری و تولید پرداخته، از یک مزیت رقابتی برخوردار می شود. طبق این تئوری در بسیاری از صنایع که امکان صرفه جویی مقیاس وجود دارد، تخصص گرایی یا تولید تخصصی باعث افزایش بازدهی می شود، یعنی به موازات افزایش تولید ناشی از تخصص گرایی، توانایی کسب صرفه جویی مقیاس نیز افزایش می یابد و منجر به کاهش هزینه یک واحد محصول می شود. بر اساس تبیین این تئوری، یک کشور می تواند در صادرات یک کالا تسلط یابد، فقط به دلیل اینکه یک یا چند شرکت بزرگ و پیشتاز را در سرزمین خود دارد. لذا مزیت یک کشور در عرضه تجارت جهانی ناشی از موقعیت شرکت های تولید کننده آن کشور است، که به دلیل پیشتاز بودن در صنعت مورد نظر، از نوعی مزیت رقابتی و استراتژیک برخوردار شده اند. برای مثال صنعت خودروسازی معتبر، در این صنعت پیشتاز شده است.

با وجود شواهد تجربی متعدد در صنایع سنگین که از این تئوری حمایت می کنند، می توان مثال های نقض فراوانی را نیز برشمرد. هر چند ممکن است سابقه طولانی چند کسب و کار در یک صنعت بتواند مزیتی را برای آن کشور به وجود آورد، اما به نظر می رسد این مزیت به تنهایی نمی تواند پایدار باشد.
خودروسازان ژاپن، کره و چین با وجود نداشتن سابقه طولانی در صنعت خودروسازی توانستند در بسیاری از بازارها از رقبای باسابقه آلمانی، فرانسوی و آمریکایی خود پیشی بگیرند.

مطالب مشابه:

------------------------------------------------------------

-مرکانتیلیسم چیست؟

------------------------------------------------------------

-تئوری برتری مطلق آدام اسمیت

------------------------------------------------------------

  ویدئوهای بیشتر ببینید.  09031142938

محصول پیشنهادی با این مطلب:

بسته اصول و کلیات تجارت و بازرگانی بین الملل