آشنایی با بیمه باربری در حمل و نقل بین المللی

بیمه باربری چیست؟

مفاهیم بیمه باربری
بر اساس ماده 1 قانون بیمه، مصوب سال 1316، بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد می‌کند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد. در قوانین بیمه متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه‌گذار، وجهی را که بیمه‌گذار به بیمه‌گر می‌پردازد حق بیمه، و آنچه را که بیمه می‌شود موضوع بیمه می‌نامند. به این ترتیب 3 طرف اصلی در بیمه نامه عبارت‌اند از:

1. بیمه گر : شرکت بیمه ای است که مشخصات آن در بیمه نامه قید شده و جبران خسارت احتمالی را طبق شرایط مقرر در بیمه نامه بعهده دارد.

2. بیمه‌گذار : بیمه‌گذار شخص حقیقی یا حقوقی مذکور در بیمه نامه است که پوشش بیمه را خرید نموده و متعهد پرداخت حق بیمه آن است.

3. ذینفع : ذینفع شخص حقیقی یا حقوقی مذکور در بیمه نامه اعم از بیمه‌گذار یا غیر آن است که حق مطالبه و دریافت تمام یا قسمتی از خسارت وارد به مورد بیمه را دارا می‌باشد در بیمه باربری ذینفع بیمه نامه باید گیرنده کالا در بارنامه باشد. در بیمه باربری ذینفع بیمه نامه اصولاً باید گیرنده  کالا در بارنامه باشد.

عقد بیمه و شرایط آن باید به موجب سند کتبی باشد و سند مزبور موسوم به بیمه نامه  است. مبلغ پرداخت شده به بیمه-گر تحت عنوان حق بیمه  و ضریب محاسبه آن را نرخ  بیمه یا باربری می‌نامند.

بر اساس ماده 3 قانون بیمه در ایران، در بیمه نامه باید امور ذیل به‌طور صریح قید شوند:

1. تاریخ انعقاد قرارداد: در بیمه نامه باید تاریخ انعقاد بیمه نامه درج شود.
2. اسم بیمه گر و بیمه‌گذار: ذکر نام شرکت بیمه و بیمه شونده در بیمه نامه الزامی است.

به‌طور مشخص بیمه گر همان شرکت بیمه است. بیمه‌گذار نیز شخصی است که به شرکت بیمه مراجعه کرده و اقدام به بیمه نمودن یک مال، منفعت یا خطر می‌نماید. بیمه‌گذار ممکن است اصیل باشد یا به یکی از عناوین قانونی نمایندگی صاحب مال یا شخص ذینفع را داشته یا مسئولیت حفظ آن را از طرف صاحب مال داشته باشد.

3. موضوع بیمه: موضوع بیمه خطری است که بیمه می‌شود. حدود تعهد بیمه گر باید در قرارداد بیمه قید شود.
4. حق بیمه: همان‌گونه که اشاره شد منظور از حق بیمه وجهی است که بیمه‌گذار به بیمه گر می‌پردازد. در قرارداد بیمه باید مبلغ حق بیمه درج شده باشد.