پیام های سوئیفت برای وارد کننده ها و صادر کننده ها🥇

پیام های سوئیفت

کلیه ی پیام های سوئیفتی شامل قسمتهای مختلفی هستند. این قسمت ها که به «فیلد» معروف هستند به صورت استاندارد مشخص شده اند و در تمامی بانک های دنیا دارای معنی و کاربردی واحد می باشند. کلیه ی فیلدها با استفاده از یک سری اعداد و حروف مشخص شده اند. لازم به ذکر است که نیازی به یادگیری و حفظ فیلدهای مختلف نمی باشد، اما بایستی توجه کرد که کلیه طرفین اعتبار اسنادی (خریداران و فروشندگان و بانکهای مرتبط) لزوما با نام بردن فیلدهای مشخص به قسمتهای مختلف یک پیام اشاره می کنند. پیام گشایش اعتبار شامل ۳۸ فیلد است که از این بین ۱۰ فیلد در دسته ی فیلدهای اجباری قرار می گیرند که باید توسط بانک های گشایش کننده، تکمیل شوند و ۲۸ فیلد به صورت اختیاری می باشند که با توجه به درخواست خریدار، نوع اعتبار و در صورت لزوم تکمیل می گردند.

فیلدهای اجباری شامل موارد زیر هستند:

- تعداد پیام SEQUENCE OF TOTAL؛
- نوع اعتبار FORM OF DOCUMENTARY CREDIT؛
- شماره ی اعتبار DOCUMENTARY CREDIT NUMBER؛
- قوانین حاکم بر اعتبار APPLICABLE RULES؛
- تاریخ و محل انقضای اعتبار DATE AND PLACE OF EXPIRY؛
- نام خریدار APPLICANT؛
- نام فروشندهBENEFICIARY ؛
- مبلغ اعتبار CURRENCY CODE, AMOUNT؛
- نحوه ی استفاده از اعتبار و نام بانک معامله کننده AVAILABLE WITH … BY...؛
- ذکر تأیید و یا عدم تأیید اعتبار CONFIRMATION IN INSTRUCTIONS؛

لازم به ذکر است که فیلدهای مربوط به یک اعتبار اسنادی به زبان انگلیسی و با توجه به استانداردهای تعریف شده ی هر فیلد تکمیل میشوند و بانک های گشایش کننده در تکمیل این فیلدها با در نظر گرفتن محتوای پروفورما و ثبت سفارش و غیره اولویت خود را به فرم گشایش اعتبار اسنادی که توسط خریدار تکیمل شده است، می دهند.

فیلدهای پیام گشایش

FIELD 27: SEQUENCE OF TOTAL
در این فیلد بانک گشایش کننده اعلام می کند که پیام گشایش در چند مرحله ارسال خواهد شد. به طور مثال در صورتی که با توجه به حجم اطلاعات، اعتبار اسنادی در دو پیام ارسال شود، در پیام اول با ذکر 1/2 در این فیلد اشاره می گردد که اعتبار اسنادی مورد بحث، پیام دیگری (2/2) نیز داشته و ارسال گردیده است و بایستی فروشنده در تهیه ی اسناد به مفاد آن نیز توجه نماید. با توجه به اینکه در رویه های جاری بین المللی، معمولاً محتوای یک پیام گشایش اعتبار در فضای پیش بینی شده قابل درج است، معمولاً در این فیلد 1/1 قید می شود که بدین معنی است که کلیه ی مفاد اعتبار در پیام مذکور درج شده است.

FIELD 40A: FORM OF DOCUMANTRY CREDIT
با توجه به دستورالعمل های بین المللی در این فیلد نوع اعتبار مشخص میشود. در رویه ها و استانداردهای پذیرفته شده در این فیلد، معمولاً عبارت IRREVOCABLE قید می گردد؛ بدین معنی که اعتبار اسنادی مربوطه غیرقابل بازگشت است.

غیر قابل بازگشت بودن اعتبار اسنادی یکی از اصول بدیهی و پذیرفته شده است و بدین معنا که ابطال و اصلاح اعتبار صرفاً در صورت قبول فروشنده قابل انجام می باشد بنابراین بانک گشایش کننده نمی تواند مستقلا و بدون اخذ موافقت فروشنده اعتبار اسنادی گشایش شده را فسخ کند و یا تغییر دهد.

به طور کلی ماهیت اعتبار اسنادی یک روش پرداخت مطمئن ایجاب می کند که در آن هر گونه تغییر و یا ابطال با توافق طرفین و به خصوص فروشنده صورت گیرد. این اصل پذیرفته شده، به قدری اهمیت یافته که در ماده ۳ مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی به صراحت بیان شده است که کلیه ی اعتبارات اسنادی تحت حاکمیت قانون مذکور غیرقابل بازگشت تلقی می شوند، حتی اگر اشاره ای به عبارت «غیرقابل بازگشت» نشده باشد و در صورت نیاز به گشایش اعتبار اسنادی قابل بازگشت بایستی به صراحت ذکر گردد که اعتبار اسنادی مربوطه REVOCABLE می باشد. فروشندگان و صادرکنندگان همواره باید به مخاطرات این نوع اعتبار اسنادی توجه داشته باشند و از قبول آن به عنوان یک روش نامطمئن مطلع باشند. همان طور که بیان شد در فیلد مورد اشاره، عبارت غیرقابل بازگشت قید می شود، هر چند در نبود چنین عبارتی نیز اعتبار اسنادی مربوطه غیرقابل بازگشت تلقی خواهد شد.

در این فیلد برخی حالتهای دیگر اعتبار نظیر قابل انتقال بودن اعتبار TRANSFERABLE و یا ضمانتی بودن اعتبار STANDBY نیز می تواند مطرح می شود.

FIELD 20: DOVUMANTRY CREDIT NUMBER
بانک های مختلف، با توجه به نحوه ی کدگذاری مربوط به خود مرجعی را به عنوان شماره ی اعتبار اسنادی مشخص و در این فیلد قید مینمایند. شایان ذکر است برخی از بانکهای داخلی شماره ی تخصیص یافته های بانک مرکزی را به عنوان بخشی از شماره در نظر می گیرند و در بخش دیگر کد شعبه گشایش کننده را درج می کنند. ضروری است کلیه ی فروشندگان و خریداران و بانک های مربوطه در تمامی مکاتبات خود شماره ی مذکور را به عنوان مرجع اصلی جهت شناسایی اعتبار به کار ببرند.

FIELD 23: REFRENCE TO PREADVICE
هنگامی که قبل از گشایش اعتبار، پیام پیش آگهی (705) ابلاغ شده باشد، در این قسمت شماره ی رفرنس آن قید می گردد.

FIELD 31 C: DATE OF ISSUE
در این قسمت تاریخ گشایش یا همان تاریخی که پیام گشایش ارسال می شود، قید می گردد. بانک گشایش کننده از این تاریخ متعهد است در قبال اسناد درخواست شده تعهد خود را در مورد پرداخت به فروشنده عملی نماید. شکل استاندارد درج تاریخ در فیلد به صورت ۶ رقم بدین ترتیب می باشد که از سمت چپ به راست به ترتیب دو رقم میلادی مربوط به سال و سپس دو رقم بعدی ماه مربوطه و نهایتاً دو رقم آخر که در سمت راست قرار می گیرند روز گشایش است.

به طور مثال، اعتبار اسنادی که در هفتم دسامبر ۲۰۱۶ گشایش می گردد، به صورت ۱۶۱۲۰۷ نوشته خواهد شد.

FIEDL 40E: APPLICABLE RULES
در این فیلد که در ردیف فیلدهای اجباری است، ذکر می گردد که اعتبار اسنادی گشایش شده با توجه به چه مقرراتی ایجاد شده و چه مقرراتی ناظر بر آن است. معمولاً با ذکر عبارت UCP LATEST VERSION اعلام می گردد که آخرین نسخه منتشر شده مقررات متحدالشکل اعتبار اسنادی بر اعتبار ناظر می باشد. در صورتی که در اعتبار بانک پوشش دهنده نیز وجود داشته باشد عبارت UCPURR LATES VERSION قید می گردد. مقررات URR یا THE UNIFORM RULES FOR BANK5 TO-BANK REIMBURSEMENTS آخرین نسخه آن URR725 می باشد بمنظور مشخص نمودن حدود وظایف بانکهای گشایش کننده و پوشش دهنده جهت پوشش و پرداخت وجه اسناد اعتبار می باشد.

FIELD 31D: DATE AND PLACE OF EXPIRY
در این فیلد تاریخ انقضاء اعتبار مشخص و طی آن به فروشنده اعلام می شود تا چه روزی می تواند اسناد را ارائه نماید. بدیهی است در صورتی که فروشنده اسناد را بعد از تاریخ مذکور ارائه کند، مغایرت محسوب خواهد شد و ممکن است بانک گشایش کننده یا بانک معامله کننده اسناد را قبول نکنند.

پس از درج تاریخ انقضا، بلافاصله نام محل انقضای اعتبار اعلام خواهد شد. بسیاری از بانکها در انتخاب محل انقضای اعتبار به مفاد مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی در این رابطه توجه نمی کنند و محل مذکور را محل اقامت فروشنده اعلام می نمایند این در حالی است که طبق مقررات مذکور، در صورت تعیین بانکی جهت معامله ی اسناد به عنوان بانک معامله کننده، ذینفع می تواند اسناد را به بانک مذکور ارائه دهد،

بنابراین محل بانک مذکور بایستی به عنوان محل انقضای اعتبار مشخص شود. با توجه به مطلب بیان شده اگر فروشنده اسناد را مستقیما به بانک گشایش کننده ارائه دهد، محل انقضای اعتبار محل بانک گشایش کننده در نظر گرفته میشود.

محل انقضا به تعریف ساده، مکانی می باشد که اسناد در آنجا بایستی ارائه گردد. بطور مثال اگر بانک گشایش کننده ای در کشور آلمان اعتبار اسنادی را برای خرید کالا از فروشنده ای در کشور چین و با تاریخ انقضای پنجم نوامبر سال ۲۰۱۶ گشایش نماید و بانک معامله کننده نیز در کشور چین باشد، فروشنده می تواند تا تاریخ مذکور اسناد اعتبار را به بانک مربوطه در کشور چین ارائه نماید. بدیهی است با توجه به مقررات متحدالشکل اعتبار اسنادی بانک معامله کننده و بانک گشایش کننده هر یک ۵ روز کاری فرصت برای بررسی اسناد خواهند داشت که می تواند بعد از تاریخ انقضا نیز قرار بگیرد و تنها نکته حائز اهمیت با توجه به تاریخ انقضا و محل انقضا این است که اسناد پیش از تاریخ انقضا به بانک معامله کننده در کشور چین ارائه شده باشد و بانک گشایش کننده در کشور آلمان ممکن است پس از گذشت چند روز از تاریخ انقضا اسناد را دریافت نماید ولی بدلیل اینکه محل انقضا کشور چین بوده اسناد از این بابت مغایر محسوب نخواهد گردید.

FIELD 51A: APPLICANT BANK
این فیلد غالباً تکمیل نمی شود و صرفاً در هنگامی که بانکی به نیابت از بانکی دیگر گشایش اعتبار کند می تواند نام بانک مرتبط با خریدار را در این فیلد معرفی نماید. گاهی برخی از بانکها مجوز لازم جهت فعالیت ارزی از نهادهای ذیربط نداشته و مجبور می شوند برای ارائه خدمات ارزی از بانک های دیگر که با آنها قرارداد دارند جهت گشایش اعتبار استفاده نمایند. در این صورت ممکن است بانک گشایش کننده بانکی متفاوت از بانک خریدار باشد.

FIELD 50: APPLICANT
نام و مشخصات خریدار از قبیل آدرس، شماره ی تلفن و شماره ی فکس و غیره در این فیلد آورده میشود. با توجه به محدودیت تعداد کاراکتر در این فیلد و همچنین فیلد بعدی (فیلد 59)، در برخی موارد بخشی از نام و آدرس و اطلاعات تماس خریدار در این فیلد و فروشنده در فیلد 59 قرار می گیرد و مابقی اطلاعات اشاره شده در فیلد های دیگر نظیر فیلد 47 یا 72 قرار می گیرد.

FIELD 59: BENEFICIARY
نام و مشخصات فروشنده از قبیل آدرس، شماره ی تلفن و شماره فکس و غیره در این فیلد قید می گردد.

FIELD 32B: CURRENCY CODE AND AMOUNT
در این قسمت مبلغ اعتبار و نوع ارز مشخص میشود. لازم به ذکر است مبلغ درج شده در این فیلد شامل مبلغ کالا (یا خدمت)، مبلغ حمل و همچنین کلیه ی مبالغ مختلف مربوطه می باشد و در واقع این مبلغ، مبلغ کل اعتبار می باشد.
بدیهی است در صورت مجاز بودن «حمل به دفعات » مبلغ مذکور در چند مرحله پرداخت خواهد شد. مجاز بودن یا غیر مجاز بودن شرط مذکور با توجه به توافقات بین خریدار و فروشنده و در پروفورما و شرایط اعتبار مشخص می شود. معمولاً شرط مذکور را هنگامی مجاز می دانند که خریدار درخواست کلی خرید را در شرایط اعتبار مشخص کرده و از فروشنده بخواهد در چند مرحله، کالا و اسناد حمل مربوطه را ارسال نماید. بدیهی است که پرداخت وجوه نیز متناسب با میزان کالای حمل شده انجام خواهد شد.

FIELD 39C: ADDITIONAL AMOUNT COVERED
در مواقعی که با توجه به نوع و ماهیت کالا، تعداد و یا قیمت کالا به طور دقیق قابل محاسبه و اعلام نیست، می توان در این فیلد حد مشخصی را که می تواند بیشتر یا کمتر از مبلغ اعتبار باشد را مشخص کنند. میزان تغییر در مبلغ و حد بالا و پایین به شکل 00/00 تعیین می شود که به ترتیب دو رقم سمت راست حد پایین و دو رقم سمت چپ حد بالا را تعیین می نمایند.

به طور مثال درج عبارت 05/10 در این فیلد بدین معنی خواهد بود که فروشنده می تواند تا 10 درصد کمتر و حداکثر تا ۵ درصد بیشتر مطالبه ی وجه نماید. در اعتبارات اسنادی توسط بانکهای ایرانی معمولاً اجازه نوسان در مبلغ داده نمی شود و مبلغ اعتبار به صورت مطلق و بدون حد مجاز نوسان 00/00 گشایش می شود. این در حالی است که در بسیاری از کشورها و بخصوص در مواقعی که کالای مربوطه به صورت بسته های قابل شمارش نمی باشد حد نوسانی برای مبلغ و مقدار که معمولاً ۱۰ درصد می باشد در نظر می گیرند.

FIELD 39B: MAXIMUM CREDIT AMOUNT
هم راستا با فیلد 39A این فیلد جهت تعیین حد بالا برای پرداخت استفاده می شود. در اغلب اعتبارات اسنادی گشایش شده در داخل با ذکر عبارت NOT EXCEEDIN در این فیلد اعلام می شود که حداکثر مبلغ قابل پرداخت سقف مبلغ تعیین شده در اعتبار است.

FIELD 39A: PERCENTAGE CREDIT AMOUNT
هزینه هایی که ممکن است علاوه بر مبلغ اعتبار مطالبه شوند (مانند هزینه ی بیمه، سود و یا کرایه ی حمل)، در این فیلد می تواند بصورت تفکیکی مشخص شود. در برخی از اعتبارات اسنادی سایر هزینه ها در فیلد 45A یا همان شرح کالا قید می گردد.

FIELD 41A: AVAILABLE WITH
این فیلد یکی از مهم ترین فیلدهای پیام گشایش است و در آن بانک معامله کننده مشخص و معرفی می گردد و همچنین نوع اعتبار از لحاظ پرداخت (نقد، نسیه و غیره) تعیین می شود. بدین ترتیب فروشنده جهت مشخص کردن نوع اعتبار از حیث پرداخت می تواند با رجوع به این فیلد از نوع پرداخت مطلع شود. با توجه به مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی چهار حالت ذیل ممکن است در این فیلد قید گردد:

BY PAYMENT:

همان اعتبار اسنادی نقدی یا دیداری (SIGHT PAYMENT) است که در سوئیفت به اختصار و به صورت BY PAYMENT قید می گردد. درصورتی که اعتبار اسنادی با این شرط گشایش یابد، در صورت ارائه ی اسناد مطابق و یا در صورت پذیرش اسناد مغایر توسط بانک، وجه اسناد بایستی بلافاصله توسط بانک معامله کننده یا بانک گشایش کننده پرداخت شود. این نوع اعتبار اسنادی یکی از پر کاربردترین انواع اعتبار است.

BY DEF PAYMENT:

این حالت هنگامی که اعتبار اسنادی به صورت نسیه یا مدت دار (DEFERRED PAYMENT) گشایش یابد، استفاده می شود و در سیستم سوئیفت به اختصار به صورت (BY DEF PAYMENT) قید میشود. در این حالت فروشنده با توجه به توافق با خریدار و با اتکا به تعهد قطعی پرداخت (در صورت مطابقت یا پذیرش اسناد مغایر) از جانب بانک گشایش کننده، حاضر می شود استاد (کالا) را ارائه و طبق توافق و زمان تعیین ش ده وجه اسناد را به صورت نسیه و در سررسید پرداخت از بانک گشایش کننده دریافت کند. با توجه به مقررات جاری کشور حداکثر مدت مجاز جهت تعیین سررسید پرداخت اعتبارات اسنادی مدت دار ۱۲ ماه پس از تاریخ سند حمل و یا پس از تاریخ معامله ی اسناد قابل تعیین است و تعیین مدت بیشتر امکان پذیر نیست.
نکته ی مهم در این رابطه تفکیک معانی و مفاهیم دو عبارت «سررسید اعتبار » و «سررسید پرداخت» اعتبار است. سررسید اعتبار همان تاریخ انقضای اعتبار است که بانک گشایش کننده تا این تاریخ متعهد پرداخت یا قبول اسناد خواهد بود و تاریخ سررسید پرداخت، تاریخی است که هنگام دریافت اسناد و پذیرش اسناد تعیین می شود و در آن تاریخ بانک گشایش کننده تا این تاریخ متعهد پرداخت یا قبول اسناد خواهد بود و تاریخ سررسید پرداخت، تاریخی است که هنگام دریافت اسناد و پذیرش اسناد تعیین می شود و در آن تاریخ بانک گشایش کننده موظف به پرداخت وجه به فروشنده است. بدیهی است که تاریخ سررسید پرداخت اعتبار می تواند بعد از تاریخ سررسید اعتبار باشد.

BY ACCEPTANCE:

این اصطلاح همانند حالت قبلی (اعتبار اسنادی مدت دار) هنگامی استفاده می گردد که فروشنده قبول نماید تا فروش خود را به صورت نسیه انجام دهد. این اصطلاح به معنی اعتبار اسنادی با شرط قبولی» می باشد.
هنگامی که فروشنده بخواهد به صورت نسیه جنس خود را بفروشد و وجه اسناد (کالا) را پس از مدتی مشخص دریافت کند، می تواند از یکی از ابزارهای مالی که برات نام دارد استفاده کند و طی آن از خریدار بخواهد تا پس از قبولی برات، وجه را در سررسید پرداخت مشخص شده، پرداخت نماید. با در نظر گرفتن مفهوم ذکر شده، در این حالت و در روش اعتبار اسنادی نیز از این ابزار مالی استفاده میشود و طی آن فروشنده با صدور برات از بانک معامله کننده می خواهد تا با قبولی تعهد پرداخت خود را برروی برات اعلام کند.
همان طور که ملاحظه شد فرق قبولی در روش اعتبار اسنادی با قبولی در روش بروات وصولی این است که در روش بروات وصولی معمولاً خریدار با قبولی متعهد پرداخت شود، اما در روش اعتبار اسنادی، بانک معامله کننده یا بانک گشایش کننده با قبولی متعهد پرداخت می گردد.
شاید جای سؤال باشد که هنگامی که فروشنده اسناد را ارائه میدهد و تعهد قطعی بانک گشایش کننده را در سررسید پرداخت دارد، دیگر چه نیازی به صدور برات خواهد بود؟ در جواب این سؤال باید اشاره کرد که با وجود برات تأیید شده، فروشنده تعهد پرداخت بانکی را بر روی یک سند مالی تعهدآور در اختیار خواهد داشت و طبیعتاً از امکانات آن نیز می تواند به عنوان یکی از ابزارهای تأمین مالی که همان خرید دین است به سهولت بیشتر استفاده نماید.

شایان ذکر است در اعتبارات اسنادی مدت دار نیز فروشنده می تواند با واگذاری عواید اعتبار به نوعی تأمین مالی قبل از سررسید نماید.
ولیکن نحوه انتقال یا واگذاری عواید در اعتبار اسنادی قبولی یا سهولت بیشتری قابل انجام می باشد. بیشتری قابل انجام می باشد. در اغلب کشورها اعتبار اسنادی قبولی ارجحیت بیشتری نسبت به اعتبار اسنادی مدت دار دارد.

مثال:

کشورهای حوزه شرق آسیا و بالاخص کشور چین و کره که نقش زیادی در بازرگانی بین المللی دارند از این نوع اعتبار جهت گشایش اعتبارات اسنادی مدت دار استفاده می نمایند.
طبق قوانین جاری ارزی کشور، صرفاً اعتبار اسنادی مدت دار جهت خرید نسیه شناخته شده است و اسمی از اعتبار اسنادی قبولی در مقررات ارزی دیده نمی شود.
در اعتبار اسنادی قبولی فروشنده بایستی برات مدت داری عهده بانک معرفی شده در اعتبار صادر نماید و طی آن مبلغ اسناد، شماره اعتبار، تاریخ گشایش، نام خریدار و فروشنده و در هنگامی که برات مدت دار می باشد تاریخ سررسید و یا نحوه محاسبه تاریخ سررسید را درج و اعلام نماید.
لازم بذکر است در بسیاری از کشورها در هنگامی که اعتبار اسنادی دیداری نیز گشایش می گردد برات بعنوان یکی از اسناد جهت معامله اسناد در اعتبار مشخص می شود.

BY NEGOTIATION:

این اصطلاح که به معنی «با معامله» است، شاید پیچیده ترین و در عین حال ابهام برانگیزترین اصطلاح ذکر شده در مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی با شد. در حال حاضر شاید به جرات بتوان اقرار نمود که اغلب بازرگانان و حتی بانکداران درک درستی از این اصطلاح ندارند و با درک نادرست از مفهوم آن، از اصطلاح مذکور به کرات و به غلط استفاده می کنند. با استناد به موارد ذکر شده در متون رسمی اتاق بازرگانی بین الملل، اصطلاح مذکور بدین معنی است که بانک گشایش کننده بانکی را جهت بررسی و معامله ی اسناد مشخص می کند (بانک تعیین شده) و از این بانک می خواهد که به نیابت از وی اسناد مربوطه را از فروشنده دریافت و بررسی و سپس برای بررسی و اخذ تصمیم به بانک گشایش کننده ارسال نماید و در صورتی که وجه اسناد را به فروشنده پرداخت نماید وجه مذکور را از منابع خود و نه از حساب بانک گشایش کننده پرداخت می کند.

همانطور که ذکر گردید، در این حالت بانک گشایش کننده، اجازه ی بدهکار شدن حساب خود را به بانک معامله کننده نمی دهد و به نوعی حساب پوششی معرفی نمی کند و بانک معامله کننده در صورتی که اسناد اعتبار اسنادی را مطابق تشخیص دهد، می تواند از منابع خود وجه اسناد را به فروشنده پرداخت کند. در حالت های دیگر (BY DEF BY PAYMENT PAYMENT ACCEPTANCE BY) معمولاً بانکهای گشایش کننده با معرفی حسابی نزد بانک معامله کننده و یا بانک پوششی به بانک معامله کننده اختیار میدهند تا در صورت اطمینان از تطابق اسناد با شرایط اعتبار، وجه اسناد را از حساب معرفی شده به صورت نقدی و یا نسیه و در سررسید به فروشنده پرداخت کنند.

در حالت BY NEGOTIATION بانک معامله کننده، معمولاً باید ریسک عدم پرداخت و یا ریسک تأخیر در پرداخت را برای خود لحاظ نماید، زیرا وجه اسناد (کالا) را از منابع بانکی خود پرداخته است. شاید یکی از دلایلی که حتی بانک های اروپایی و معتبر دنیا هم از استفاده از روش مذکور اکراه دارند را بتوان در تعاریف ذکر شده مشاهده نمود. علاوه بر ریسک پرداخت از منابع خود، موارد دیگری نیز اهمیت دارد. به طور مثال در صورتی که یک بانک پس از حصول اطمینان از مطابقت اسناد، وجه آن را از منابع خود پرداخت و پس از وصول اسناد به بانک گشایش کننده و تأیید تطابق اسناد، وجه مربوطه را دریافت کند، فاصله ی زمانی ای بین تاریخ پرداخت به فروشنده و تاریخ پرداخت بانک گشایش کننده به وجود خواهد آمد و طبیعتاً بانک معامله کننده بابت فاصله مذکور توقع دریافت سود را خواهد داشت بنابراین با توجه به این مسئله باید مشخص شود کدام طرف (بانک گشایش کننده یا فروشنده) سود مربوطه را پرداخت خواهد نمود. طبیعتا این مورد می تواند فرایندهای مربوط به این اصطلاح را در ابهامات بیشتری وارد نماید.

نکته ی دیگری که در رابطه با این اصطلاح وجود دارد، این مسئله است که بانک معامله کننده هنگام پرداخت وجه اسناد به فروشنده و در جهت تعدیل ریسک عدم پرداخت از جانب بانک گشایش کننده، وجه اسناد را با شرط «پرداخت با حق رجوع » پرداخت نموده و بدین ترتیب به فروشنده اعلام می دارد در صورتی که به دلایل غیرموجه بانک گشایش کننده از پرداخت وجه اسناد خودداری نماید، بانک معامله کننده این حق را برای خود محفوظ خواهد داشت که با رجوع به فروشنده خواستار باز پس دادن وجه به وی شود.

جهت درک صحیح اصطلاح «با معامله» ضروری است در این قسمت به ترجمه ی قسمتی از کتاب تفسیر مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی بپردازیم که از انتشارات اتاق بازرگانی بین المللی می باشد. در این کتاب در تفسیر اصطلاح BY NEGOTIATION، آمده است:

"اعتبار اسنادی که تحت شرایط معامله، نزد بانک تعیین شده (معامله کننده) گشایش می شود، نباید اشاره ای به اجازه ی مطالبه ی وجه از بانک پوششی و یا اجازه ی بدهکار کردن حساب بانک گشایش کننده وجود داشته باشد، زیرا این گونه موارد مربوط به اعتباراتی هستند که تحت شرایط پرداخت گشایش می شوند. اعتبار اسنادی گشایش شده، تحت شرایط معامله باید دارای این شرط باشد که بانک تعیین شده باید اسناد را برای بانک گشایش کننده ارسال دارد و بعد از اینکه بانک گشایش کننده اسناد را مطابق شرایط اعتبار تشخیص داد، نسبت به پوشش بانک تعیین شده مطابق دستورات رسیده از طرف بانک تعیین شده اقدام خواهد کرد."
در ماده ی ۱۲ پ UCP600 آمده است، که بررسی و ارسال اسناد برای بانک گشایش کننده مفهوم معامله را نمی دهد.
تحت این مفهوم بانک تعیین شده جهت معامله باید زمانی از بانک گشایش کننده یا تائید کننده مطالبه وجه کند، که یا وجه اسناد را قبلا پرداخت کرده باشد یا موافقت کرده باشد که قبل از دریتفت وجه از بانک گشایش کننده، وجه اسناد را به فروشنده بپردازد.. موافقت با این که پرداخت وجه بعد از دریافت وجه از بانک گشایش کننده صورت گیرد، معامله ی اسناد نیست. ضمنا باید به این نکته توجه نمود که بانک گشایش کننده هیچ گاه اسناد را معامله نمی کند.
برخلاف تعاریف ذکر شده و همچنین مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی بسیاری از بانک های گشایش کننده هنگام استفاده از این اصطلاح، حساب پوششی نیز معرفی می نمایند و به نوعی دو مفهوم کاملا متناقض را در یک اعتبار به کار می برند.

...FIELD 42 C: DRAFTS AT
در این فیلد، تنور برات ذکر میشود.تنور یا نحوه ی پرداخت برات اشاره به این دارد که برات مربوطه دیداری است یا مدت دار و اینکه برات مدت دار مربوطه چند روزه بوده و تاریخ شروع محاسبه ی سررسید بر چه مبنایی است. به طور مثال ممکن است ذکر شود که تاریخ سررسید برات با توجه به تاریخ بارنامه و ۶۰ روز پس از تاریخ مذکور محاسبه خواهد شد.

FIELD 42C:
در این فیلد، متعهد برات (برات گیر) مشخص می شود. با توجه به اینکه در روش اعتبار اسنادی تعهد پرداخت باید از جانب بانک باشد، در این فیلد نام و یا کد سوئیفتی بانک متعهد پرداخت که معمولاً بانک معامله کننده یا پوشش دهنده می باشد، درج می گردد. با توجه به بند الف-۴ از ماده ی ۷ مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی در صورت امتناع بانک مذکور، بانک گشایش کننده بایستی برات مربوطه را قبولی دهد.

FIELD 42: MIXED PAYMENT DETAILS
گاهی با توجه به توافقات خریدار و فروشنده ممکن است شرایط پرداخت به صورت ترکیبی مشخص گردد و بدین ترتیب ممکن است پرداخت بخشی از مبلغ اعتبار به صورت دیداری و بخشی دیگر به صورت مدت دار باشد. در این فیلد نحوه ی و چگونگی پرداخت به صورت ترکیبی مشخص خواهد شد.

FIELD 42P: DEFERRED PAYMENT DETAILS
در مواقعی که شرط پرداخت در اعتبار به صورت مدت دار درج شده باشد، در این فیلد نحوه ی محاسبه و تعداد روزهای مربوطه تعیین خواهد شد.

FIELD 43P: PARTIAL SHIPMENT
در برخی از انواع قراردادهای بازرگانی خریداران و فروشندگان تصمیم می گیرند تا قرارداد مربوطه (پروفورما) را براساس توافق و مبلغ کلی تنظیم کنند و سپس با هماهنگی، کالای مربوطه را در چند مرحله (PART) حمل نمایند.
مشخص نمودن چنین مسئله ای در توافقات اولیه بین خریدار و فروشنده صورت می گیرد و در اسناد اولیه نظیر درخواست خرید و پروفورما به آن اشاره میشود.

در صورتی که طرفین بر حمل تدریجی توافق نمایند، در قراردادها و مکاتبات مربوطه اعلام می گردد که حمل در چندین مرحله «مجاز » خواهد بود. در این حالت، کالای موضوع قرارداد «می تواند» در چندین مرحله و با توجه به هماهنگی بین خریدار و فروشنده، حمل و در هر مرحله به نسبت کالای حمل شده وجه مربوطه پرداخت گردد. شاید به همین دلیل است که همواره در روش اعتبار اسنادی در هنگام پرداخت و مبادله ی اسناد از عبارت «وجه اسناد» به جای «وجه اعتبار» استفاده میشود.
FIELD 43T: TRANSSHIPMENT
در مفاد مواد ۱۹ و ۲۰ و ۲۱ و ۲۳ و ۲۴ مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی در رابطه با عبارت تغییر وسیله ی حمل مواد بسیاری قید شده و به طور کامل مورد بحث قرار گرفته است.
خریداران با توجه به ماهیت کالای موضوع خرید، مبدأ و مقصد حمل و نوع حمل در موقع تنظیم قرارداد خرید، تعیین می کنند که وسیله حملی که مقرر شده کالای مربوطه را حمل کند، می تواند در طول مسیری که مشخص شده است تغییر یابد یا خیر و این مسئله در پیام گشایش و در این فیلد با عبارت های «مجاز» و «غیر مجاز» مشخص خواهد شد.

نکته ی مهم در رابطه با مفهوم تغییر وسیله ی حمل این است، که مفهوم شامل تغییر وسیله ی حمل یکسان نیز می شود، یعنی اگر کالا در طول مسیر حمل از یک کشتی تخلیه و در کشتی دیگری بارگیری شود، باز هم تغییر وسیله ی حمل اتفاق افتاده است. با توجه به اینکه در اغلب نقل و انتقالات بین المللی امکان تغییر وسیله ی حمل وجود دارد،

در مفاد موادی که در بالا اشاره شد، مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی سعی نموده تا با تفسیر حالتهای مختلف مواردی را که شامل تغییر وسیله ی حمل می شود را تعدیل نمایند. تعدیل مورد اشاره به این شکل درج گردیده که در مواقعی که حتی حمل به دفعات غیر مجاز تعیین شده؛ با حصول شرایطی اگر تغییر وسیله حمل صورت بگیرد قابل قبول خواهد بود.
نکته ی بسیار مهمی که در رابطه با تغییر وسیله ی حمل بایستی مورد توجه قرار گیرد، مبدأ و مقصد حمل تعیین شده در اعتبار و یا قراردادن فروش است و نه مسیر کلی حمل کالا؛ زیرا ممکن است کالای خاصی چندین بار در مسیرهای مختلف در حال حرکت باشد و بارها وسیله ی حمل آن تغییر یابد و در نهایت به مقصد نهایی برسد. ولی طبق شرایط اعتبار تنها بخش نهایی آن که تنها با یک وسیله ی حمل، حمل شده است در قرارداد ذکر شده باشد.

FIELD 44: PLACE OF TAKING IN CHARGE/DISPATCH FROM…/PLACE OF RECEIP
این فیلد در هنگامی که حمل به صورت حمل دریایی و یا به صورت حمل هوایی باشد استفاده می گردد. نام بندر مبدأ حمل کالا و یا فرودگاه مبدا در این فیلد قید میشود.

FIELD 44E: PORT OF LOADING/ AIRPORT OF DEPARTURE
این فیلد در هنگامی که حمل به صورت حمل مرکب و یا به صورت حمل زمینی، حملریلی و پستی باشد، استفاده می کرد. در مواقعی که حمل مرکب باشد مقصد نهایی در این فیلد قید میشود.

FIELD 44B: PLACE OF FINAL DESTINATION/FOR TRANSPORTATION TO.../PLACE OF DELIVERY
این فیلد در هنگامی که حمل به صورت مرکب و یا به صورت زمینی، ریلی و پستی باشد، استفاده می گردد. در مواقعی که حمل مرکب باشد، مبدا اولیه حمل در این فیلد قید می گردد.

FIELD 44C: LATEST SHIPMENT
آخرین زمان مجاز جهت حمل با ذکر تاریخ دقیق در این فیلد مشخص می شود. تکمیل این فیلد زمانی ضرورت می یابد که خریدار بخواهد کالا را در زمان مشخصی دریافت کند و فروشنده را مجبور نماید تا پیش از این زمان کالا را حمل کند. لازم به ذکر است، در مواقعی که خریدار زمان مشخصی را در این رابطه اعلام نکند، فروشنده می تواند تا تاریخ سررسید، کالا را حمل و اسناد اعتبار را جهت معامله ارائه دهد. برخی از بانک ها تکمیل شدن این فیلد را ضروری میدانند.

FIELD 44D: SHIPMENT PERIOD
این فیلد اشاره به ماده ی ۳۲ مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی دارد که طی آن اعلام می گردد، در دوره های معین مشخص شده کدام کالا و در کدام نوبت حمل بایستی حمل گردد. ماده ی مذکور تأکید می کند که اگر بنا به هر دلیلی فروشنده از ارسال مرحله ای امتناع کند، دیگر نمی تواند با ارسال کالاهای موضوع مراحل بعد از آن مرحله نیز استفاده نماید.

مثال:

هنگامی که کالای موضوع یک اعتبار اسنادی تجهیزات یک واحد تولیدی باشد که شامل زیرساختهای اولیه، بخش ماشین آلات، بخش الکترونیکی و نهایتا بخش نرم افزاری باشد، در این فیلد و شرایط اعتبار اعلام می گردد که کالاهای مربوط به زیر ساختهای اولیه تا تاریخ مشخصی حمل و سپس به ترتیب و زمان مشخص کالاهای مراحل بعدی نظیر ماشین آلات و... حمل و اسناد مربوطه ارائه گردد.

FIELD 45A: DESCRIPTION OF GOODS AND/OR SERVICES
شرح کالا یا خدمات با توجه به فرم گشایش اعتبار و مندرجات پیش فاکتور در این فیلد قرار می گیرد. با توجه به عرف های پذیرفته شده، معمولاً خریدار با توجه به شناختی که از کالای خود دارد و همچنین با توجه به مندر جات پیش فاکتور شرح کالا را در فرم گشایش اعلام و بانکهای گشایش کننده نیز ورود اطلاعات خود را در این فیلد با توجه به موارد ذکر شده انجام میدهند. لازم به ذکر است، در این فیلد می توان کلیه ی موارد حائز اهمیت در رابطه با کالا نظیر مشخصات کیفی و کمی کالا، حجم، نوع بسته بندی، قیمت واحد، قیمت کل، کرایه ی حمل، هزینه ی بازرسی، هزینه ی بیمه و غیره را قید کرد. با توجه به راهنمای استفاده از سیستم سوئیفت و همچنین مواردی که در این خصوص در کتاب رویه های استاندارد بانکی اتاق بازرگانی بین المللی درج گردیده، ترم حمل با توجه به قاعده اینکوترمز نیز در این فیلد قرار می گیرد.

FIELD 46A: DOCUMENTS REQUIRED
به طور قطع این فیلد مهم ترین فیلد اعتبار اسنادی است و در آن اسنادی که فروشنده بایستی در قبال دریافت وجه ارائه نماید، معرفی و اعلام می گردند. ضروری است تاکید گردد که برخی از بانک های گشایش کننده اسنادی را در فیلد 47A یا همان فیلد شرایط اضافی (ADDITIONAL CONDITIONS) قید می نماید و بایستی فروشندگان مفاد فیلد مذکور را نیز جهت یافتن تعداد و شرایط کلیه اسناد مورد نظر قرار داشته باشند.
معمولاً در این فیلد، اسناد مورد درخواست خریدار به نحوی که وی درخواست نموده قید میشوند. لازم به ذکر است، معمولاً بانکهای گشایش کننده با توجه به مصالح خود و همچنین با توجه به مقررات و قوانین داخلی اسناد دیگری را نیز می توانند درخواست نمایند. در همین رابطه کلیه ی بانکهای گشایش کننده قالب بندی واحدی برای درخواست هر یک از اسناد تهیه می کنند و پس از اخذ درخواست خریداری پاراگرافی به زبان انگلیسی و قابل فهم برای هر یک از اسناد تهیه و در این فیلد قرار میدهند. لازم به ذکر است که هر بانک با توجه به سیاست های خود متون مربوطه را درج می کند، ولی تقریبا متون و عبارت های درج شده از مفاهیم یکسای برخوردار هستند.

ویدئوهای بیشتر ببینید. 09031142938