قاعده DDP اینکوترمز چیست؟
در این بخش از آموزش اینکوترمز Incoterms (اصطلاحات اینکوترمز 2020) به تشریح قاعده DDP در اینکوترمز می پردازیم. قاعده DDP علاوه بر اینکوترمز 2020 در جزوه اینکوترمز 2010 هم بوده و قاعده جدیدی نمی باشد. قاعده DDP در ترجمه متن کامل اینکوترمز به فارسی به معنای تحویل کالا در محل مقرر در مقصد بعد از ترخیص و مخفف عبارت Delivered Duty Paid می باشد. فروشنده کالا را پس از ترخیص برای ورود و به صورتی که از وسیله نقلیه آورنده کالا تخلیه نشده است، در محل مقرر در مقصد به خریدار تحویل می دهد. از این قاعده می توان برای هر روش حمل و نقل بین المللی از جمله حمل و نقل مرکب استفاده نمود. به طرف های معامله توصیه می شود محل مورد توافق و نقطه موردنظر در آن محل را با دقت کامل تعیین نمایند چرا که هزینه ها و ریسک ها تا آن محل برعهده فروشنده است.
به فروشنده نیز توصیه می شود قرارداد حمل را به نحوی منعقد کند که بتواند کالا را دقیقا به محل مورد توافق برساند. نکته دیگر اینکه اگر فروشنده هزینه تخلیه در مقصد را طبق قرارداد حمل پرداخت نموده باشد، نمی تواند آن را از خریدار مطالبه نماید مگر اینکه در قرارداد به نحو دیگری توافق شده باشد. اما در صورتی که در قرارداد حمل راجع به تخلیه در مقصد یا محل خریدار تصمیمی اتخاذ نشده باشد، تخلیه کالا و هزینه آن برعهده خریدار است.
تحت این قاعده اینکوترمز فروشنده در مقایسه با دیگر قواعد بیشترین ریسک را متحمل و اغلب هزینه ها را پرداخت می نماید. در این قاعده فروشنده کالا را تهیه نموده و بسته بندی صادراتی می کند. در گام بعد حمل داخلی در کشور فروشنده توسط وی انجام می شود و کالا را بعد از اخذ مجوزهای صدور، ترخیص صادراتی می نماید. قرارداد حمل بین المللی با شرکت حمل منعقد نموده و کرایه را می پردازد. به علاوه کالا را در گمرک مقصد تخلیه نموده و بعد از اخذ مجوزهای ورود و پرداخت هزینه ها و عوارض گمرکی و حقوق ورودی و طی تشریفات ترخیص ورود، کالا را از گمرک ترخیص می نماید.
-همچنین، حمل داخلی در کشور مقصد را هماهنگ و کالا را در انبار خریدار-روی وسیله حمل-بعد از طی تمامی مراحل به وی تحویل می دهد. در صورتی که فروشنده قادر نیست به صورت مستقیم یا غیرمستقیم کالا را جهت واردات ترخیص نماید، به طرف ها توصیه می شود از این قاعده استفاده ننمایند.
بنابراین فروشنده باید قبل از اعلام قیمت و شرایط قرارداد به صورت DDP، نه تنها شرایط صادرات از کشور خود، بلکه شرایط و هزینه های گمرکی ورود کالا به کشور مقصد یا کشور خریدار را نیز تجزیه و تحلیل نماید و بررسی نماید که آیا اصولا به عنوان یک فرد خارجی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم می تواند کالا را به آن کشور وارد کند یا مجوزهای مربوطه را اخذ نماید یا خیر؟
همچنین فروشنده باید به موقع خریدار را از زمان قرار گرفتن کالا در محل توافق و تعیین شده آگاه سازد. از سوی دیگر فروشنده کلیه ریسک های مربوط به مفقود شدن، آسیب دیدن و تلف شدن کالا تا رساندن کالا در محل توافقی و تعیین شده را بعهده گرفته و هزینه های مربوطه را پرداخت می نماید. در صورتی که نیازی به سند حمل باشد، فروشنده باید آنرا طبق قرارداد فراهم و در اختیار خریدار قرار دهد و خریدار در زمان تحویل گرفتن کالا رسیدی به حمل کننده یا فروشنده می دهد که در صورت مغایرت کالا باید موضوع در آن رسید درج شود. در این قاعده خریدار اصولا نیازی به بارنامه و گواهی مبدا و دیگر اسناد ندارد، چرا که خود فروشنده کالا را از گمرک کشور مقصد نیز ترخیص می نماید. بازبینی، علامت گذاری و بسته بندی وظیفه خود فروشنده است. همچنین تمام هزینه های بازرسی اجباری در کشور فروشنده و خریدار نیز برعهده فروشنده می باشد.
تحت این قاعده خریدار کمترین تعهد را برعهده دارد و موظف است قیمت کالا براساس قرارداد فروش را پرداخت نموده و در زمان و مکان تعیین و هماهنگ شده که کالا به مقصد می رسد، آن را تحویل بگیرد. در صورتی که کالا زودتر از زمان مقرر به مقصد برسد، آن را تحویل بگیرد. در صورتی که کالا زودتر از زمان مقرر به مقصد برسد، خریدار مجبور نیست کالا را قبل از موعد مقرر تحویل بگیرد. اگر کالا دیرتر از زمان تعیین شده نیز به مقصد برسد، این موضوع نقض قرارداد محسوب و فروشنده مسئول خواهد بود. هزینه تخلیه در محل خریدار نیز برعهده خود وی می باشد، مگر اینکه در قرارداد به نحو دیگری توافق شده باشد.
مطالب مشابه:
------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
منا آقازاده 28 خرداد 1399 - 12:59
مثل همیشه استاد عالی شما فوق العاده اید کلاس حضوری جدید بزارید خیلی اساتید الان ضعیف هستند متاسفانه