روش عملی برآورد هزینه های یک معامله تجاری🥇

هزینه های یک معامله بین المللی

برای انجام یک معامله بازرگانی بین المللی مراحل متعددی طی می شود و هر مرحله باعث ایجاد هزینه می گردد. فرایند تجارت شامل مراحل متعددی است که جهت انتقال کالا، پول، اسناد و اطلاعات انجام می شود. شناخت و پیش بینی هزینه های یک معامله بین المللی تاثیر قابل توجهی در امکان سنجی مالی پروژه و تصمیم مدیریتی جهت آغاز یا عدم آغاز فرایند دارد.
بعد از توافق خریدار و فروشنده یک سند بین آنها منتقل میگردد به نام پروفرما یا قرارداد فروش یا هردو که حاوی توافقاتشان می باشند. بعد از انتخاب دقیق کالا، روش پرداخت و نهایی شدن دیگر توافقات، فروشنده کالا را تهیه و بسته بندی صادراتی می نماید. امور مربوط به حمل و بازرسی و ترخیص صادراتی انجام می شود و کالا به کشور خریدار ارسال می شود. در کشور مقصد نیز کالا تخلیه و تحویل گمرک شده و بعد امور مربوط به تهیه و تحویل اسناد انجام شده و کالا با پرداخت حقوق ورودی و عوارض از گمرک ترخیص می گردد و تا انبار یا محل خریدار حمل می شود. در این جریان معمولا هزینه هایی حادث می شود که لیست آن به همراه توضیح مختصر آنها ارایه شده است.

1. قیمت تمام شده کالا در کارخانه :

تهیه و تولید کالا خود در برگیرنده هزینه هایی است که در زنجیره تامین شرکتها و سازمانها مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد. پرداخت این هزینه همیشه بر عهده فروشنده می باشد.

۲. هزینه بسته بندی :

بسته بندی صادراتی تفاوتهای اساسی با بسته بندی داخلی دارد و از دو بعد بازاریابی و حمل و نقل مورد بررسی و تحلیل قرار میگیرد. پرداخت هزینه بسته بندی در حد عرف کالا همیشه وظیفه فروشنده می باشد اما بهتر است خریدار راجع به بسته بندی دستور العمل کامل به فروشنده بدهد و کار را به عرف نسپرد.

٣. هزینه تهیه اسناد:

اسناد کاربردهای متعددی دارند و هر کدام نشان دهنده انجام یک مرحله از کار هستند. مراجع صلاحیت دار صادر کننده اسناد نیز متعدد بوده و هر کدام برای صدور یک سند خاص مبالغی را دریافت می نمایند. علاوه بر آن مبالغ هزینه نیروی انسانی و نیروهای پشتیبانی دهنده و ایاب و ذهاب برای اخذ آن اسناد نیز اضافه می گردد.

در تمام قواعد بجز قاعده EXW اینکوترمز تهیه و تایید اسناد لازم برای صادرات وظیفه فروشنده است و در تمام قواعد بجز قاعده DDP اینکوترمز تهیه و تایید اسناد مورد نیاز برای ترخیص وارداتی وظیفه خریدار است. البته در صورتی که در قرارداد به نحو دیگری توافق شده باشد طبق آن توافق عمل می گردد. از سوی دیگر فروشنده برای تهیه اسنادی همچون گواهی مبدا و گواهی بهداشت به خریدار کمک می کند و یا در قرارداد اخذ اینگونه مجوزها بعنوان وظیفه فروشنده تلقی و تعیین می شود.

4. هزینه تائید اسناد :

خریدار می تواند از فروشنده بخواهد که اسناد ارایه شده توسط مراجع خاصی نیز تایید شوند. این مراجع معمولا کنسولگری کشور خریدار در کشور مبدا و یا مراجع دولتی و خصوصی کشور مبدا همچون وزارت بهداشت یا اتاق بازرگانی می باشند.
این مراجع معمولا برای تایید اسناد مبالغی را دریافت مینمایند و همچون تهیه اسناد هزینه های نیروی انسانی نیز به آن اضافه می گردد.

5. هزینه جابجایی و بارگیری در محل فروشنده:

کالا : منظور جابجایی کالا در انبار یا محل فروشنده در زمان تحویل آن به خریدار و بارگیری آن روی وسیله حمل می باشد. در کلیه قواعد بجز قاعده EXW اینکوترمز این هزینه بر عهده فروشنده است اما در این قاعده خریدار این اقدام، هزینه و ریسک آنرا متقبل شده است.

حق بیمه : منظور از حق بیمه مبلغی است که در ازاء بیمه نمودن خسارات وارده به کالا به شرکت بیمه ای پرداخت می گردد. بیمه مورد نظر در معاملات بین المللی بیمه حمل و نقل می باشد که ریسک های فیزیکی حمل کالا و چند دسته خطر دیگر را تحت پوشش دارد. در ۹ قاعده از قواعد اینکوترمز خریدار و فروشنده تعهدی نسبت به یکدیگر بابت بیمه کردن کالا ندارند و صرفا در دو قاعده CIP اینکوترمز و قاعده CIF اینکوترمز فروشنده موظف است کالا را بیمه نماید. در دیگر قواعد محل انتقال خطر مشخص است و فروشنده باید کالا را سالم در آن محل تحویل دهد. در صورتی که کالا را سالم تحویل دهد می تواند وجه معامله را دریافت نماید و در غیر این صورت خریدار وجهی به وی پرداخت نمی کند. ریسکها و خطرات از آن نقطه به بعد با خریدار است. در هر صورت هر کدام از طرفین به لحاظ منافع خود و نه تعهد و الزام قراردادی، کالا را در محلی که ریسک آن را بر عهده دارند بیمه می نمایند.

6. هزینه بازرسی :

این هزینه مبلغی است که در ازاء انجام بازرسی به شرکت بازرس پرداخت می گردد و عموما توسط خریدار پرداخت می گردد. شرکت بازرس در واقع نماینده خریدار بوده و انعقاد قرارداد و پرداخت هزینه آن وظیفه خود خریدار است بجز در دو حالت اول زمانی که خریدار با فروشنده توافق نماید و فروشنده این هزینه را متقبل گردد.

دوم زمانی که بر مبنای قوانین تجاری کشور مبدا انجام بازرسی اجباری باشد و در هر صورت فروشنده از سوی دولت خود موظف به بازرسی باشد. در قاعده EXW اینکوترمز حتی اگر بازرسی توسط کشور فروشنده هم اجباری شده باشد، پرداخت هزینه آن وظیفه خریدار می باشد. از سوی دیگر در قاعده DDP اینکوترمز حتی اگر بازرسی توسط کشور خریدار اجباری شده باشد، پرداخت هزینه آن وظیفه فروشنده می باشد. در هر صورت در قواعد مختلف این هزینه بررسی می شود.

7. هزینه آزمایشگاه و آزمون کالا:

در صورتی که کالا در مقصد برای کنترل استاندارد اجباری مورد آزمون قرار گیرد، وارد کننده موظف خواهد بود هزینه های آزمایشگاه، آزمون کالا و شرکت بازرسی را نیز پرداخت نماید. همچنین علاوه بر هزینه های مذکور هشت هزارم ارزش کالا نیز باید به سازمان استاندارد پرداخت گردد.

8. هزینه حمل داخلی (کشور فروشنده) :

بعد از تهیه و بسته بندی کالا در کشور مبدا، باید تا گمرک آن کشور حمل گردد و از آنجا حمل و نقل بین المللی آغاز می گردد. حمل داخلی در کشور مبدا که معمولا با کامیون یا قطار صورت می پذیرد نیز هزینه زا است. این هزینه صرفا در قاعده EXW و FCA (اگر محل تحویل محل فروشنده باشد) با خریدار است و در دیگر قواعد با فروشنده است.

9. هزینه بارگیری :

در جریان حمل کالا ممکن است لازم باشد چندین بار وسیله حمل تغییر نماید که به ازاء هر وسیله دست کم یک هزینه بارگیری اتفاق می افتد. معمولا این هزینه دست کم سه مرتبه اتفاق می افتد که عبارت است از بارگیری در محل فروشنده، گمرک کشور مبدا و گمرک کشور مقصد. در صورتی که ترانسشیپ منت یا تغییر وسیله حمل نیز مجاز باشد تعداد دفعات اتفاق افتادن این هزینه افزایش می یابد. اما هزینه اصلی بارگیری معمولا در بندر مبدا برای بارگیری کالا به کشتی انجام می گردد.

10. حقوق ورودی و صدوری :

حقوق ورودی یا مبالغ تعرفه ای در کشورهای مختلف عموما در زمان ورود قطعی کالا توسط گمرک اخذ می گردد. اما گاهی اوقات ممکن است دولت ها بدلایل مختلف از جمله جلوگیری از صادرات کالاهای اساسی و لازم و برای حفظ تعادل بازار داخلی بر صادرات نیز عوارض و حقوق صادراتی وضع نمایند. در هر صورت در زمان صدور و ورود مبالغی به گمرک پرداخت می گردد. این مبالغ در بعضی کشورها بخش اعظمی از قیمت تمام شده کالا در کشور مقصد را تشکیل می دهند. حقوق صدوری بجز در قاعده EXW اینکوترمز باید توسط فروشنده پرداخت شود و حقوق ورودی بجز در قاعده DDP اینکوترمز باید توسط خریدار پرداخت گردد، مگر اینکه در قرارداد به نحو دیگری توافق شده باشد.

11. مالیات ها :

علاوه بر عوارض، حقوق و هزینه های گمرکی، در اغلب کشور ها به صادرات یا واردات مالیات نیز تعلق می گیرد. در کشور ما صادرات از پرداخت مالیات معاف می باشد. اما واردات علاوه بر پرداخت حقوق ورودی مشمول پرداخت مالیات نیز می باشد و در انتهای هر سال از صاحب کالا که کارت بازرگانی به نام وی می باشد مالیات اخذ می گردد. از مهر ماه سال ۱۳۸۷ مالیات بر ارزش افزوده در کشور ما نیز از واردات اخذ می گردد. طرف پرداخت کننده مالیات نیز همان طرف پرداخت کننده حقوق ورودی است و این دو موضوع از هم جدا نمیشوند، مگر اینکه در قرارداد به نحو دیگری توافق شده باشد.

12. هزینه ثبت سفارش:

بر اساس ماده ۸ قانون صادرات و واردات و ماده ۵ آئین نامه اجرایی قانون صادرات و واردات کلیه وارد کنندگان دولتی و غیر دولتی موظفند جهت اخذ مجوز ورود انحصارا به وزارت صنعت، معدن و تجارت مراجعه نمایند. کارمزد وزارت صنعت، معدن و تجارت نیم در هزار ارزش کالا است.

13. عوارض هلال احمر:
شرکت وارد کننده در زمان ترخیص نیم درصد مبلغ حقوق ورودی را بعنوان عوارض هلال احمر طبق ماده ۱۶۳ قانون امور گمرکی پرداخت میکند.

14. کرایه حمل : در اینجا منظور حمل بین کشور خریدار و فروشنده می باشد که توسط شرکتهای حمل و نقل بین المللی انجام می گردد. هزینه حمل و نقل نیز یکی از هزینه های مهم بازرگانی بین المللی می باشد که در قاعده E اینکوترمز و قاعده F اینکوترمز توسط خریدار و در قاعده C اینکوترمز وقاعده D اینکوترمز توسط فروشنده پرداخت می گردد.

15. هزینه دموراژ و حق معطلی کشتی:

در قرارداد کالاهای فله دقت به مدت مجاز تخلیه در بندر مقصد اهمیت زیادی دارد. به بیان دیگر با توجه به تجهیزات بندر مقصد ظرفیت تخلیه در هر روز کاری در بندر مقصد تعیین شده و در صورتی که به هر دلیلی زمان تخلیه یا توقف کشتی بیش از مدت تعیین شده باشد، باید هزینه حق توقف یا دموراژ کشتی بصورت جداگانه و طبق قرارداد پرداخت شود. این موضوع در مادهDEM / DES در قراداد پیش بینی می شود.

۱6. 10% ناوگان خارجی:

در صورتی که کالای وارداتی با وسیله خارجی حمل شود، وارد کننده طبق ماده ۶ قانون صادرات و واردات و آئین نامه تدوین شده توسط شورای عالی هماهنگی ترابری موظف است 10% مبلغ کرایه پرداختی را تحت عنوان حق پرچم یا عوارض ناوگان خارجی به وزارت راه و شهرسازی پرداخت نماید. در صورتی که مقدار کالا در حمل دریایی بیش از ۵۰۰ تن باشد، علاوه بر پرداخت 10%، مجوز مکتوب نیز باید اخذ گردد.

17. هزینه تخلیه :

هر بارگیری در مبداء مستلزم انجام تخلیه در مقصد خاص می باشد. بنابراین هزینه تخلیه نیز عموما سه مرتبه حادث می گردد. اما تخلیه اصلی در بندر مقصد انجام می گردد. هر دفعه تخلیه کالا که توسط جرثقیل های پیشرفته اسکله و یا توسط دستگاهای تخلیه کننده در انبارها (ریچ استکر) انجام شود هزینه خاصی را به یکی از طرفین تحمیل می نماید. تخلیه در قواعد C دقیقا مشخص نیست که بر عهده کدام طرف می باشد و بهتر است که علاوه بر استفاده از یکا قاعده راجع به بارگیری و تخلیه نیز صریحا تعیین تکلیف نماییم.

18. هزینه های بانکی :

تمامی بانکهایی که در مراحل پرداخت قیمت کالا و جابجایی پول نقش ایفا می کنند از خریدار با فروشنده کارمز دریافت می نمایند. میزان هزینه های بانکی به مواردی همچون تعداد بانکهای درگیر و خدماتی که ارایه می دهند بستگی دارد. بانکها برای هر بار گشایش اعتبار، اصلاح آن و انتقال وجه، کارمزد دریافت می نمایند. طرف مسئول پرداخت این هزینه بر اساس توافق مشخص شده و در فرم گشایش اعتبار اسنادی درج می گردد.

19. هزینه صلح نامه و انتقال مالکیت:

در صورتی که وارد کننده تصمیم داشته باشد به دلایل مختلف کالا را قبل از ترخیص به اشخاص دیگری واگذار نماید، با توجه به نوع گمرک مقصد می تواند این موضوع را به دو شکل تنظیم صلح نامه یا ظهر نویسی بارنامه و قبض انبار انجام دهد. ظهرنویسی بارنامه و قبض انبار مشمول هزینه خاصی نمیشود و صرفا در گمرکات مناطق ویژه و مناطق آزاد انجام می شود. تنظیم صلح نامه در گمرکات عادی انجام می شود و حدودا مشمول مالیات برابر با سه درصد ارزش محموله می شود.

20. هزینه انبارداری و نگهداری در گمرک:
گمرک ذاتا وظیفه ای برای نگهداری و حفاظت از کالای وی بر عهده ندارد و صاحب کالا باید بعد از رسیدن کالا به گمرک سریعا کالای خود را ترخیص نماید. اما از آنجا که در عمل ممکن است تا مراجعه صاحب کالا مدتی طول بکشد گمرک کالا را در انبار مناسب نگهداری نموده و حتی در صورت انقضاء بیمه نامه، کالا را بیمه محلی می کند. هزینه انبار داری کالا با توجه به حجم، وزن، نوع کالا و انبار، و زمان توقف محاسبه و دریافت می شود.

21. هزینه حمل داخلی در کشور خریدار:

بعد از ترخیص کالا در گمرک خریدار کالا تا رسیدن به محل کسب و کار وی یا محل فروش مجدد حمل می شود. مقصد نهایی با توجه به انتخاب خریدار و نوع کسب و کار وی و هدف وی از واردات انتخاب می شود اما در هر صورت کالا باید در درون کشور خریدار به آن محل برسد. حمل داخلی عموما از نوع زمینی (ریلی یا جاده ای) می باشد. هزینه حمل داخلی با توجه به نوع کالا، حجم و وزن، مسیر حمل و چند عامل دیگر متفاوت می باشد.

تخلیه در محل خریدار: بعد از حمل داخلی و رساندن کالا به مقصد معین در محل خریدار باید کالا از وسیله حمل رسانده به آن مقصد تخلیه شده و در انبار خریدار یا محل مقرر قرار گیرد. این تخلیه عموما با وسایل همچون لیفتراک یا جرثقیل های متناسب با کالا و نوع بسته بندی و یا نیروی انسانی انجام می شود.

22. هزینه برگشت کانتینر:
بعد از تخلیه کالا در محل خریدار، در صورت استفاده از کانتینر، وارد کننده موظف است هزینه و ریسک بازگرداندن کانتینر به بندر ورودی را پذیرفته و با شرکت حمل هماهنگ نماید تا کانتینر را به بندر ورودی عودت و تحویل شرکت کشتیرانی نماید.

ویدئوهای بیشتر ببینید. 09031142938